Dat Oekraïne een broedplaats is voor kwalitatief goede black metal, is geen geheim. Denk onder andere aan Hate Forest, Drudkh en Nokturnal Mortum als de bekendere namen. Naast dat, is er echter meer, zoals Kroda, die ik persoonlijk een stuk beter trek dan in ieder geval Hate Forest en Drudkh. Kroda loopt inmiddels alweer vijftien jaar mee en heeft een aantal prachtige albums op zijn naam staan, waaronder Поплач мені, річко… (Cry to me River) en Schwarzpfad. Kroda combineert black metal met pagan-invloeden, wat resulteert in intense black metal met een schoon karakter met dank aan onder andere fluiten. Selbstwelt is het achtste album van de Oekraïners en legt in tegenstelling tot de voorgaande albums, meer het accent op intensiteit.
Het contrast is helemaal groot als je Selbstwelt afzet tegen het grotendeels experimentele ambient-uitstapje Навій схрон (Naviy skhron). Dat pleit voor Kroda, want hoewel er zich duidelijk een rode lijn binnen de discografie van Kroda, klinkt geen één album hetzelfde. En zo is Selbstwelt ook weer een andere plaat. Na een eerste paar luisterbeurten was het even wennen dat de bekende fluiten niet bijzonder vaak opdoken, maar eenmaal daaraan gewend, blijft Selbstwelt per keer groeien.
Selbstwelt is een intens emotioneel album. De emoties wanhoop en boosheid voeren enigszins de boventoon en dat blijkt vooral uit de vurige screams van vocalist Eisenslav, die Selbstwelt absoluut naar een hoger niveau tilt. Maar ook de sterke composities verdienen complimenten. Er is veel oog voor details, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de climax van The Ritual at the Gates of Eternity. Strijkwerk ondersteunt de muziek, waarmee de wanhoop nog maar eens onderstreept wordt. De fluiten in A Long Alone Pathway laten weer een meer traditionele Kroda horen en in Beyond the Life and Nonexistence is het vooral melancholisch gitaarwerk dat voor het hoogtepunt zorgt. Naast intens en emotioneel, is Selbstwelt daarmee ook bijzonder afwisselend dat moeiteloos de volledige speelduur de aandacht weet vast te houden.
Hoewel de eigen composities van Kroda al heel veel lof oogsten, komen de Oekraïners akelig dicht bij perfectie met het slotnummer. Dat slotnummer is een cover van Summoning’s Like Some Snow-White Marble Eyes. De lyrics zijn vanuit het Engels naar het Oekraïens vertaald en Kroda weet een compleet eigen draai aan het nummer te geven. Eisenslavs dramatische vocals passen uitstekend bij het langzamere nummer en de mix tussen strijkers en fluiten is om kippenvel van te krijgen. Dat Kroda uitermate sterke covers kan neerzetten, bleek al uit een eerdere cover van Summoning (Passing of the Grey Company) en onder meer Temnozor (Werwolf), maar dit overtreft werkelijk alles. Bovendien is de cover de perfecte manier om Selbstwelt af te sluiten. Kalm, doch vol intensiteit.
Met Selbstwelt reserveert Kroda alvast één plek in mijn jaarlijst voor 2018. Zonder ook maar enige twijfel is dit het beste album dat tot op heden dit jaar het licht zag en of het überhaupt overtroffen gaat worden is ook maar de vraag. Selbstwelt is een hartstochtelijk album, vol passie geschreven en uitgevoerd. Bovendien weet Kroda elk nummer apart boeiend te houden door telkens net de accenten iets te verschuiven. Selbstwelt vormt een nieuw hoogtepunt in de toch al niet misselijke discografie van Kroda en vormt tevens in ieder geval het voorlopige hoogtepunt van dit jaar.
Tracklist:
- Selbstwelt I: Credo
- Selbstwelt II: Ритуал на порозі вічності (The Ritual At the Gates of Eternity)
- Selbstwelt III: Довгий-довгий самотній шлях (A Long Alone Pathway)
- Selbstwelt IV: За гранню буття і небуття (Beyond the Life and Nonexistence)
- Selbstwelt V: Egodeath
- Selbstwelt VI: Земля самості (The Land of Selbst)
- Selbstwelt VII: Nordlandschaften
- Like Some Snow-White Marble Eyes (Summoning cover)*
*Alleen digitaal en op cd.
Label: Purity Through Fire
Release: April 2018