Ævangelist – Heralds of Nightmare Descending

Na eerder deze week Matricide in the Temple of Omega te hebben besproken, is hier ook meteen de bespreking van Ævangelist-album nummer zes. Opvallend detail: Heralds of Nightmare Descending verscheen eerder dan Matricide in the Temple of Omega. Toch moeten we deze beschouwen als het meest recente album van het duo, dus dat doen we dan ook.

We kunnen relatief kort, maar krachtig zijn betreffende Heralds of Nightmare Descending. Waar Matricide in the Temple of Omega vooral klonk als een natuurlijke opvolger van Enthrall to the Void of Bliss, voelt Heralds of Nightmare Descending toch iets anders aan. De traditionele Ævangelist-kenmerken zijn uiteraard aanwezig, maar met Heralds of Nightmare Descending lijkt er gekozen te zijn om de focus meer te leggen op de vocale kwaliteiten van Ascaris. Het eindresultaat is daarmee niet buitengewoon anders, want ook deze plaat is wederom een vreemde, duistere gewaarwording die je een behoorlijk nare ervaring kan bezorgen. Zo zal bijvoorbeeld het vocale geweld in Arcane Flesh Revelation menig persoon een vorm van schizofrenie doen bezorgen. In vergelijking met zijn voorgangers is uiteindelijk het totaal geluid net even wat anders, maar ook dit is weer een kwaliteitsrelease. Zonder twijfel dat daarom Heralds of Nightmare Descending weer menig persoon even zoet weet te houden.

Tracklist:

  1. Heralds of Nightmare Descending
  2. Deluge
  3. Resurrection of the Godhead Sinister
  4. Narcissus
  5. Arcane Flesh Revelation

Label: Independent

Release: Augustus 2018