Weet je hoe je deze eerste echte, ellendig koude winterdag een beetje beter kan maken? Met een vette, melodische blackmetalplaat uit het Noorden. Astrophobos bracht enkele dagen geleden zijn tweede album Malice of Antiquity uit en zal hiermee hoogstwaarschijnlijk jouw humeur wel weer kunnen opkrikken. En anders past de muziek toch maar mooi bij het sneeuwlandschap buiten.
Heel veel valt er eigenlijk niet te zeggen over deze tweede full length van de heren – de muziek spreekt voor zichzelf. Astrophobos levert met Malice of Antiquity een klassiek Zweeds blackmetaltotaalpakket af (laten we even doen alsof dat een bestaand woord is) voorzien van razende blastbeats, furieuze tremolopicking en afgewerkt met hese, vlakke, haatdragende screams. Er wordt constant gebruik gemaakt van melodie in de gitaren om de muziek het nodige dramagehalte te geven en dat werkt; de luisteraar wordt helemaal meegezogen in de aanstekelijke riffs. Op tijd en stond worden de snelle partijen afgewisseld met tragere, meer dreigende stukken waarin we een subtiele hint naar de (eveneens Zweedse) doom scene horen. Ietwat opmerkelijk is het nummer The Summoning Call, dat dan weer openlijk lijkt te flirten met folk. De kalme akoestische gitaarpassages vormen even een oase van rust en het stemgeluid van zanger Micke Broman klinkt in deze context quasi identiek hetzelfde als dat van Agalloch’s John Haughm. Subliem.
Malice of Antiquity is een straightforward album dat voornamelijk fans van Dissection en diens land- en genregenoten zullen weten waarderen, maar dat ook heel wat nieuwe zieltjes zal weten veroveren. In tijden waarin men constant probeert te innoveren, surft Astrophobos nog even rustig verder op die tweede golf van blackmetalbands. Nostalgie troef.
Tracklist
- Fire of Catharsis
- Begotten in Black
- Descending Shadows
- Abattoir for Flesh and Faith
- The Summoning Call
- The Wolves Between the Stars
- Until the Red of Dawn
- The Nourishing Hate
- Imperator Noctis
- Label: Triumvirate Records
- Release: januari 2019