De Japanse post-rockband Mono mag dit jaar twintig kaarsjes uitblazen, hoera! Dit heugelijke feit wordt mede gevierd met de release van het tiende album Nowhere, Now Here. Nowhere, Now Here volgt de lijn van voorgaande albums, maar gaat zelfs nog een stapje verder. Dit is zeer waarschijnlijk het meest harde en duistere album dat we tot op heden van de Japanners zagen. Maar zonder twijfel is Nowhere, Now Here ook één van de sterkste platen uit het oeuvre van Mono.
Na een korte intro worden in After You Comes the Flood direct alle registers open getrokken. Een indrukwekkende rol is daarbij weggelegd voor de nieuwe aanwinst achter de drumkit: Dahm Majuri Cipolla – die behoorlijk losgaat. Na het intense After You Comes the Flood kan het contrast haast niet groter zijn met Breathe, waarin we voor het eerst de stem horen van bassiste Tamaki Kunishi. Breathe is een buitengewoon mooi en kalm nummer, dat je direct even op adem (pun intended) laat komen.
Na deze twee gave, haast tegenstrijdige openers, is de uitgesponnen titeltrack vervolgens een prachtige muzikale reis, zoals we dat wel eerder hebben gehoord van Mono. En Nowhere, Now Here eindigt wederom een wonderschone, doch stevige climax. Hetzelfde kunstje wordt nog eens beter herhaald in Sorrow, dat uitmondt in een prachtige melancholische climax waarbij de emoties hoog oplopen. Het absolute hoogtepunt is echter zonder twijfel Meet Us Where the Night Ends. Net als Sorrow, is dit een ongewoon melancholisch nummer, ook niet in de laatste plaats vanwege de geluidsample die we gedurende de track steeds terug horen. Ook in Meet Us Where the Night Ends worden alle registers nog een keer open getrokken en slaan hier werkelijk in als een bom. Een ongekend mooi, maar relatief duister nummer voor Mono-begrippen. Daarna is het wederom bijkomen met de Funeral Song en Vanishing, Vanishing Maybe is uiteindelijk de kalme afsluiter.
Daarmee is Nowhere, Now Here een redelijk paradoxaal album. De stevige en duistere momenten wisselen moeiteloos af met kalme, vrijwel hoopvolle passages. En toch is het bij elkaar een prachtig geheel. Met de twintigste verjaardag in aantocht, overtreft Mono zichzelf met een album dat zich zeker mag meten met de sterkste releases uit het toch al prachtige en rijke oeuvre van de Japanse band. En voor ons is hiermee het eerste echte hoogtepunt van 2019 een feit.
Tracklist:
- God Bless
- After You Comes the Flood
- Breathe
- Nowhere, Now Here
- Far and Further
- Sorrow
- Parting
- Meet Us Where the Night Ends
- Funeral Songs
- Vanishing, Vanishing Maybe
Label: Pelagic Records
Release: Januari 2019