Eenvoud siert. Provoceert en magnetiseert vooral in het geval van Óreiða. Met slechts één of twee riffs per nummer en de complete afwezigheid van vocalen laat de onbekende entiteit uit – jawel – IJsland veel aan de verbeelding van zijn luisteraars over. Een slimme zet, of gewoon een luie actie?
Om als artiest met een dergelijk minimalistisch debuutalbum te komen aanzetten, moet je alleszins ballen hebben. Het is erop of eronder voor de vier tracks die het halfuur durende album opmaken en de meningen hierover zullen allicht verdeeld zijn.
Toegegeven, ook bij ondergetekende duurde het even voor de plaat op een warm gevoel kon rekenen. Óreiða is een album dat op het eerste gehoor vrij banaal aandoet; dezelfde riff wordt ettelijke minuten herhaald, er zijn geen tempowisselingen, geen vocalen en amper toegevoegde elementen. Oké dan. Alles verandert echter wanneer je de plaat beluistert met je volle aandacht erbij en je gedachten even uit geswitcht. De herhaling krijgt dan een tranceverwekkend karakter, de koude tonen van de keys die op tijd en stond hoorbaar zijn, creëren een kille, Burzum-achtige sfeer. Aan zang is niet langer nood, aan de ruimte voor introspectie die de afwezigheid ervan creëert, wel. Goed gespeeld dus. De productie is net als de muziek zelf ruw en primitief, waardoor het plaatje naar mijn gevoel klopt.
Op zijn debuutalbum komt Óreiða zeker weg met deze eenvoudige aanpak, maar het benieuwt me ten zeerste wat de IJslandse muzikant in de toekomst zal doen om te blijven intrigeren te midden van het uitgebreide muziekgezelschap van zijn thuisland.
Tracklist:
- Dagar
- Draumar
- Daudi
- Draugar
Label: Harvest Of Death
Release: april 2019