Sweven – The Eternal Resonance

In 2015 ging de eigenzinnige deathmetalband Morbus Chron ter ziele. Robert Andersson en zijn bandleden zagen het simpelweg niet meer zitten om nog door te gaan met de band. Gelukkig voor ons heeft Robert Andersson niet stil gezeten de afgelopen jaren. Het resultaat is het debuutalbum van Sweven – inderdaad overeenkomstig aan het laatste Morbus Chron-album. The Eternal Resonance is een lange en moeilijke zit en daarmee met name eentje voor degenen die een muzikaal avontuur niet schuwen. Houd u vast, want hier gaan we.

Als we met alle geweld The Eternal Resonance in een hokje moeten plaatsen, dan is progressieve death metal nog het meest toepasselijk. Dat dekt de lading echter bij lange na niet, want ook jazz-invloeden zijn niet altijd even ver weg, net als knipogen naar heavy metal a la Iron Maiden. Sweven doet hoofdzakelijk denken aan Horrendous (met name de vocals, maar ook bij wijlen het gitaarspel), in een bijzonder uitgesponnen vorm waar mensen als Dan Swanö en Mikael Åkerfeldt ook een bijdrage aan hebben mogen leveren, samen met nog tal van andere muzikanten uit allerlei uithoeken. Zoals gezegd, zorgt dat dus voor een lastig verteerbare brok aan muziek. Wat echter zo mooi is aan dit soort op het oog ondoorgrondelijke albums, is dat iedere luisterbeurt wel wat nieuws wordt ontdekt.

Op The Eternal Resonance is dat gelukkig ook niet anders. De sublieme opbouw van The Virtue of a Promise valt zeker niet op de eerste luisterbeurt. Of wat te denken van de prachtige gitaarsolo in The Sole Importance. Of de subtiliteiten op de achtergrond in de vorm van een keyboard op Mycelia. En over keyboards gesproken: Het melancholische pianospel aan het eind van Solemn Retreat (wat overigens ook een eveneens sublieme opbouw kent) is ook een niet te missen hoogtepunt op deze plaat. Afsluiter Sanctum Sanctorum is ten slotte vooral een moment van bezinning, die extra hard aankomt in vanwege het contrast met de minieme stevige passages in dit nummer. Het is de enige, logische conclusie van deze prachtplaat, die elke luisterbeurt blijft groeien.

Voor liefhebbers van bands als Horrendous, Tribulation, Witherscape, de oude Opeth en Chapel of Disease en tal van gerelateerde bands aan death- en progressieve metal, is The Eternal Resonance absoluut een must. Verwacht nergens een makkelijk moment in deze plaat, maar de luisteraar met geduld zal prachtig worden beloond. Een uitermate waardig vervolg door Robert Andersson op Morbus Chron.

Tracklist:

  1. The Spark
  2. By Virtue of a Promise
  3. Reduced to an Ember
  4. The Sole Importance
  5. Mycelia
  6. Solemn Retreat
  7. Visceral Blight
  8. Sanctum Sanctorum

Release: Maart 2020

Label: Ván Records